Project Hongerwinter

Voor veel Leidenaren vormt de Hongerwinter het belangrijkste onderdeel van hun oorlogsherinneringen, veel meer dan oorlogsgeweld. Over de Hongerwinter is al veel geschreven, vooral vanuit het perspectief van de lijdende bevolking: honger en kou spelen daarin een belangrijke rol. De gaarkeukens, het “Zweeds” wittebrood en de voedseldroppings zijn altijd terugkerende elementen. Ook ‘het verzet’ en de gewelddadige repressie van de bezetters met hun Nederlandse handlangers krijgen veel aandacht. Hoewel de voedselvoorziening zo’n prominente rol speelt, is er toch nauwelijks geschreven over de manieren waarop er plaatselijk geprobeerd werd de hongerige bevolking te voeden.
Het project Hongerwinter probeert inzicht te krijgen in de kracht van de lokale sociale verbanden die in Leiden ontstonden om, simpel gezegd, op eigen initiatief levensmiddelen te bemachtigen en te verdelen onder de bevolking. Dat blijkt namelijk een behoorlijk complex geheel te zijn geweest.