Wagenaar, Johannes
Korporaal Johannes Wagenaar diende bij de staf van het 1e bataljon, 28 RI, dat in Dubbeldam op het Eiland van Dordrecht, thans gemeente Dordrecht, was gelegerd. Het bataljon moest mede het eiland verdedigen.
In de vroege ochtend van de 10e mei landden Duitse parachutisten vlakbij. Hun opdracht was om enkele belangrijke bruggen over de rivieren te veroveren om de weg vrij te houden naar het hart van de Vesting Holland. De aanval werd geopend op huize Amstelwijck, het hoofdkwartier van zowel de staf van het bataljon als van het hele regiment. De Duitse troepen bleken oppermachtig, want al vóór 10 uur werd Amstelwijck veroverd en werd de staf krijgsgevangen genomen. De strijd van 28 RI wordt uitgebreid beschreven op de website www.zuidfront-holland1940.nl. Er vielen veel slachtoffers. Vermoedelijk sneuvelde Wagenaar bij de gevechten om Amstelwijck. Hij was 29 jaar oud. Daar sneuvelden ook Petrus van den Bos evenals Paulus van Putten, die deel uitmaakten van dezelfde mitrailleurcompagnie.
Direct na de capitulatie begon de staf van het 1e bataljon 28 RI met een inzamelingsactie onder de officieren, onderofficieren en manschappen om een monument te kunnen oprichten voor de gesneuvelde kameraden van het bataljon. De inzameling verliep zo voorspoedig, dat het eenvoudige monument al op 18 juni 1940 kon worden onthuld. Het was het allereerste oorlogsmonument voor gesneuvelde Nederlandse militairen en zag er iets anders uit dan wat er nu staat op de Algemene begraafplaats aan de Zuidendijk in Dubbeldam/Dordrecht en stond ook op een andere plaats.
Op het monument staan 14 namen van gesneuvelde militairen. Later is de reikwijdte van het monument uitgebreid tot alle 47 gesneuvelden van het hele regiment, onder wie de al genoemde drie Leidse mannen plus Jacobus Ververs en Johannes Wijsman.
28 RI was een afsplitsing van 4 RI, dat in Leiden was gelegerd in de Morspoortkazerne. Waarschijnlijk dienden er veel mannen uit Leiden en omgeving in.