Bij Handelsdrukkerij en advertentiebureau J. Karstens zouden vele illegale bladen zijn gedrukt, maar daarover bestaat geen verdere informatie. De enige bron is een vermelding in het boek van Lydia Winkel, De ondergrondse pers 1940-1945, bij nummer 476 (Het Nieuwe Rijk). Desondanks is het zeer wel mogelijk dat Karstens illegale (of… verder lezen ».
Al jaren waren Indonesiërs is Leiden een vertrouwde verschijning. Dat had uiteraard te maken met de studies Indisch recht en Indologie aan de Rijksuniversiteit. In de Hugo de Grootstraat op nummer 12 waren in de jaren dertig verschillende organisaties van Indonesiërs gevestigd. In 1936 was een nieuwe culturele en sociale… verder lezen ».
De uit Indonesië afkomstige student geneeskunde I.A. Mochtar was medewerker van de Perhimpoenan Indonesia en van het illegale blad De Bevrijding. Zijn naam komt ook voor op een lijst van illegale werkers…. verder lezen ».
Nozir Pamontjak (1897) studeerde aan het begin de oorlog af in het Nederlands recht aan de Leidse universiteit, maar hij was beslist geen doorsnee-student geweest. Geboren in 1897 was hij al jaren activist voor de onafhankelijkheid van Nederlands-Indië. Hij was voor de oorlog enige tijd voorzitter van de Perhimpoenan Indonesia…. verder lezen ».
Het boek van Lydia Winkel en H. de Vries, De Ondergrondse pers 1940-1945 (derde druk Amsterdam 1989) vermeldt het volgende: De Perhimpunan Indonesia (Indonesische vereniging, opgericht in 1908) zou reeds spoedig na de capitulatie van Nederland in mei 1940 een blad uitgegeven hebben, alleen voor Indonesiërs bestemd. De titel luidde… verder lezen ».
De Vrijheid verscheen enkele malen in november en december 1944. Het werd gedrukt in een oplage van 2000-3000 exemplaren. De uitgave werd aanvankelijk in samenwerking met Kroniek van de Week vervaardigd door de groep, welke tevens De Bevrijding uitgaf, en was vrijwel geheel gewijd aan de toekomst van Indonesië. Toen… verder lezen ».