Piena, Kees

Gepubliceerd door Alphons Siebelt op

Kees Piena (1908 – 1978) was werkzaam als laborant op het Academisch Ziekenhuis. In de jaren dertig was hij lid van diverse sociaaldemocratische organisaties. Piena had ook politieke aspiraties: voor de gemeenteraadsverkiezingen, die op 14 juni 1939 werden gehouden, kwam hij als nummer 14 op de kieslijst voor de SDAP (Sociaal Democratische Arbeiders Partij). De verkiezingsuitslag stelde enigszins teleur, want de SDAP verloor twee van de veertien zetels. Piena leek dus buiten de boot te vallen, maar twee raadsleden bedankten al direct na de verkiezingen zodat Piena alsnog in de gemeenteraad kwam. Daarmee begon een politieke carrière, die tot 1970 zou duren.

Na de capitulatie verdween de SDAP, net zoals alle andere niet-nationaalsocialistische politieke partijen, vrijwel direct van het toneel. De sociaaldemocratische organisaties werden opgeheven of, zoals de vakbonden, overgenomen door de nationaalsocialisten.

Raad van Verzet
Piena bleef contacten onderhouden met diverse mensen uit de politiek linkse hoek, onder meer met Gerrit Kastein. Tot de zomer van 1943 is er weinig over hem bekend. In die zomer werd Piena lid van een nieuw opgerichte illegale organisatie de Raad van Verzet (RVV). De RVV werd een landelijke organisatie voor actief verzet met plaatselijke afdelingen, die nogal zelfstandig te werk konden gaan. De Leidse RVV was dan wel een linkse organisatie, maar de eenheid was soms ver te zoeken. Het leidde tot interne spanningen rond de linkervleugel, die van communistische sympathieën werd verdacht.

Binnenlandse Strijdkrachten
Toen in september 1944 de Binnenlandse Strijdkrachten werden opgericht, ging de landelijke RVV daar deel van uitmaken. Alleen waren de communisten en hun sympathisanten niet welkom. Dat veroorzaakte een een conflict binnen de Leidse RVV, gevolgd door de afsplitsing van een groep onder leiding van Joop Dubbeldeman. In zijn plaats werd Piena commandant van de RVV-sectie in de Leidse Binnenlandse Strijdkrachten. Hij voerde weliswaar een schuilnaam “blonde Kees”, maar men kan zich afvragen of zo’n schuilnaam voor een bekende persoon  wel zinvol was. Tijdens de bezettingstijd kreeg hij een buitenechtelijke verhouding met Sietske Buitenveld, met wie hij na de ontbinding van zijn huwelijk in 1946 trouwde. Net zoals zijn eerste vrouw Frederika Piena-Klinkenberg maakte Sietske ook deel uit van de RVV.

Na de oorlog
Na de oorlog werd Piena in 1946 weer gemeenteraadslid, maar nu voor de nieuw opgerichte PvdA. Hij was wethouder van 1962-1970.

Collectie documenten
Erfgoed Leiden e.o. heeft een collectie documenten afkomstig van Piena. Ze zijn grotendeels gedigitaliseerd en te bekijken op de website van ELO in de beeldbank WO2. In deze collectie bevindt zich een lijst met namen van illegale werkers waarop nogal wat namen voorkomen van mensen over wie verder niets bekend is.

Boek over Sietske Buitenveld en Kees Piena
Eind 2019 verscheen het boek Het interview. Portret van een Leids verzetsstrijdster van de de hand van Lidy Thijssen over Sietske Buitenveld waarin uitgebreid wordt ingegaan op de illegale periode van Sietske en waarin ook aandacht wordt geschonken aan het illegale werk van Kees.