Pollmann, Joop

Gepubliceerd door Alphons Siebelt op

Joop Pollmann (1922-1978?) voelde zich op jonge leeftijd sterk aangetrokken tot het nationaalsocialisme. Dat leverde een conflict op met zijn vader Paul, die in zijn winkel (Magazijn Sint Jozef) katholieke religieuze artikelen als heiligenbeelden, kerkboeken en rozenkransen verkocht. De rooms-katholieke kerk was een vurig opponent van het het nationaalsocialisme. Naast de winkel van Paul Pollmann dreef zijn broer Joop op nummer 4 een winkel in galanterieën. Een derde broer, Gerard, had om de hoek, aan de Nieuwe Rijn, een winkel in huishoudelijke apparaten. Gerard was al vroeg lid van de NSB en werd ook lid van de paramilitaire tak van de NSB, de WA en van de Landwacht. Oom Gerard was een toegewijd NSB’er en had een grote invloed op zijn neef Joop.

In 1941 werd Joop (de zoon van Paul) ondanks het verzet van zijn vader lid van de NSB en meldde zich zelfs aan bij de Waffen-SS. Maar in plaats van soldaat te worden werd hij opgeleid tot SS-Kriegsberichter, oorlogsverslaggever. Aan het Oostfront, bij Leningrad, raakte hij gewond. Na zijn herstel werd hij naar Normandië gestuurd om het krijgsverloop na de invasie te verslaan. Daar realiseerde hij zich dat Duitsland de oorlog aan het verliezen was, deserteerde en keerde terug naar Leiden, waar hij ondergedoken leefde tot na de bevrijding.

Joop Pollmann werd berecht en zat zijn straf uit. Daarna nam hij onder een valse naam zijn beroep als verslaggever/journalist weer op en werd redacteur van onder meer de weekbladen Libelle en Story. Tijdens een verblijf op Curaçao in 1978 ging hij zwemmen maar verdween onder onopgehelderde omstandigheden. Zijn lichaam is nooit gevonden.

In 2000 publiceerde zijn zoon Peter (1951-2015) onder zijn artiestennaam Peter Pontiac een prachtig getekend verhaal in stripvorm over het stormachtige en avontuurlijke leven van zijn vader onder de titel Kraut . Het is gebaseerd op verhalen, maar ook op bewaard tekeningen die Joop in zijn jeugd had gemaakt.

De activiteiten van Joop Pollmann als Kriegsberichter komen ook ter sprake in het boek Kriegsberichter van Gerard Groeneveld uit 2004.