Schneiders, F.I.M.

Gepubliceerd door Alphons Siebelt op

Bewijs SchneidersFrans Schneiders (1901-1970) was als journalist verbonden aan het rooms-katholieke dagblad De Leidsche Courant. Hij was ook secretaris van het Katholieke Journalistenverbond. Het katholicisme was een leidraad in zijn leven. Daarnaast werd zijn leven bepaald door de liefde voor zijn Hongaarse echtgenote en het land Hongarije. Daarover schreef hij een aantal reportages. Het bijzondere was, dat hij zijn vrouw in Hongarije had leren kennen. Er waren wel meer Hongaarse vrouwen in Leiden maar die waren vaak na de Eerste Wereldoorlog naar Nederland gekomen. Behalve journalist/verslaggever was Schneiders ook schrijver van gedichten onder het pseudoniem Troubadour.

Een half jaar na de capitulatie verscheen in De Leidsche Courant voor het eerst een stukje van zijn hand onder de titel Momentje. Het was wat we nu een column zouden noemen. In zijn columns, die op de voorpagina werden afgedrukt, schreef hij met milde ironie over de problemen van het dagelijkse leven. Voor veel, maar niet voor alle, lezers was het duidelijk aan welke kant hij stond. Eind 1943 besloot hij met de column te stoppen, omdat de krant steeds verder afgleed naar een door de bezetter gecontroleerd propaganda- en mededelingenblad.

In de Hongerwinter was Schneiders betrokken bij het Nationaal Steunfonds. Samen met rector F.A.M. Bernefeld, rector van het St.-Elisabethziekenhuis wist hij op de Ortskommandantur blanco papieren te bemachtigen, die hoogstwaarschijnlijk door de Arbeidscentrale van het NSF zijn gebruikt. Na de oorlog kreeg Schneiders namelijk een bewijs van waardering. Schneiders bezocht een officier, van wie bekend was dat hij over interessante blanco papieren beschikte, en diste een verzonnen verhaal op. Tijdens dat gesprek werd de officier gebeld om zich ogenblikkelijk te melden bij een superieur. Dat telefoontje werd gepleegd door Bernefeld, die onberispelijk Duits sprak. Tijdens de afwezigheid van de officier maakte Schneiders zich meester van een aantal papieren.
Volgens een lijst met illegale werkers was Schneiders ook een contact van de Nederlandse Verzetsorganisatie.

Na de oorlog
Omslag dat zoon Ferenc schreef over zijn oudersSchneiders keerde na de oorlog niet weer terug bij De Leidsche Courant, maar werd hoofdredacteur van het dagblad Het Binnenhof in Den Haag. Ferenc Schneiders, een zoon, schreef een boek over het leven van zijn ouder. Het verscheen in 2010.