Meijers, E.E.M.

Gepubliceerd door Alphons Siebelt op

Professor E.E.M. (Eduard) Meijers (1880-1954) was hoogleraar burgerlijk recht en internationaal privaatrecht aan de Rijksuniversiteit Leiden. In november 1940 werd hij ontslagen omdat hij Jood was. De aankondiging van zijn ontslag (dat feitelijk enkele maanden later pas plaatsvond) was de directe aanleiding voor het hooglerarenprotest op 26 november 1940. Op internet is veel informatie over zijn levensloop te vinden.

De familie Meijers verhuisde van de Rijnsburgerweg naar de Boerhaavelaan. Vermoedelijk hadden zij daar alleen de beschikking over de woonruimten op de begane grond of van het bovenhuis. Of dat is gebeurd op bevel van de Bezetter of om andere redenen is niet bekend.
In de eerste jaren van de oorlog werd Meijers bijgestaan door tal van bevriende juristen en bekenden en de advocate L. van Taalingen-Dols. Zij publiceerde in 1960 het boek De strijd om een mensenleven: 1940-1945. over haar ervaringen in de zaak-Meijers.  Van alles werd uit de kast gehaald om voor het gezin Meijers (zijn vrouw en één thuiswonende dochter) een beschermde status te verkrijgen. Er werd zelfs geprobeerd om voor de atheïst Meijers een verklaring te krijgen dat hij protestant was. Van Taalingen-Dols reisde vergeefs naar Berlijn om bij de SS voor Meijers te pleiten. Uiteindelijk lukte het alleen om op de zogeheten “lijst-Frederiks” te komen, wat vrijstelling van deportatie leek te garanderen. De familie kon begin 1943 terecht in het Joods tehuis in Barneveld. Later in 1943 werden de bewoners van het tehuis overgebracht naar Westerbork en in september 1944 toch gedeporteerd naar KZ Theresienstadt. Meijers en zijn familie overleefden daar de oorlog.