In het karakteristiek pand aan de Witte Singel was het kantoor en de drukkerij van het Leidsch Dagblad gevestigd. Het Leidsch Dagblad bleef verschijnen tot 1 januari 1944. Onder druk van de bezetter werden vanaf oktober 1941 politieke commentaren opgenomen van een medewerker van het Departement van Volksvoorlichting, Kunsten en… verder lezen ».
De Nieuwe Leidsche Courant was een dagblad van protestants-christelijke signatuur met een sterk anti-revolutionaire inslag. Feitelijk was het een kopblad van De Rotterdammer met enig lokaal nieuws. Het dagblad werd per 16 oktober 1941 verboden wegens gebrek aan medewerking aan de verplichte opname van Duitsgezinde kopij. Na de bevrijding verscheen… verder lezen ».
Het pand Hooigracht 31 was vóór de oorlog het huis van de Rooms-katholieke meisjesbeweging De Graal. Deze beweging werd, zoals alle niet-commerciële verenigingen en stichtingen met een levensbeschouwelijke grondslag, in 1941 in het kader van de gelijkschakeling verboden. Vanaf 1 januari 1944 was dit het redactieadres van Het Dagblad voor… verder lezen ».
Het Bureau Inlichtingen (BI) werd eind november 1942 opgericht door de Nederlandse regering in Londen als militaire inlichtingendienst, belast met de Nederlandse spionage. Het werkte nauw samen met de Britse Secret Intelligence Service (SIS), de militaire inlichtingendienst ook wel bekend als MI6. In eerste instantie richtte de aandacht zich op… verder lezen ».
Het Nationaal Steunfonds was een landelijke illegale organisatie die ook in Leiden actief is geweest. Het Leidse NSF spendeerde bijna twee miljoen gulden aan de ondersteuning van de gezinnen van slachtoffers van de naziterreur en van onderduikers. Er was een speciale afdeling voor ondergedoken Joden en het NSF had een eigen vervalsingscentrale, die gevestigd was in de Leidse Schouwburg…. verder lezen ».
Lydia Winkel en H. de Vries, De Ondergrondse pers 1940-1945 (derde druk Amsterdam 1989) nr. 1031. Overgenomen met toestemming van het NIOD te Amsterdam. Winkel schrijft het volgende: Evenals in vele andere steden, waren ook in Leiden na de Spoorwegstaking stemmen opgegaan om tot gecombineerde uitgaven te komen. Voor zover… verder lezen ».
Het Bureau Massavoeding had – kort gezegd – vanaf 1 oktober 1944 tot medio juli 1945 de gehele verantwoordelijkheid voor het functioneren van de gaarkeukens. Massavoeding was een onderafdeling van het Rijksbureau voor Voedselvoorziening in Oorlogstijd (RbVVO) met de Leidse graanhandelaar W. A. Kasteleijn als plaatselijk directeur. Per periode van… verder lezen ».
Op 3 oktober 1944 werd het systeem van de gaarkeukens in gebruik genomen. De organisatie kwam in handen van het Bureau Massavoeding gevestigd in de Breestraat op nummer 125. Er kwamen drie centrale keukens, waar voedsel werd bereid. Het voedsel werd na bereiding in gamellen naar de uitreikposten gebracht, meestal… verder lezen ».